Wzrost zachorowań na kamienie nerkowe: przyczyny, objawy i metody leczenia

Wzrost zachorowań na kamienie nerkowe: przyczyny, objawy i metody leczenia

Według badań epidemiologicznych, obserwujemy na całym świecie nieustanny i stabilny wzrost liczby osób cierpiących z powodu kamieni nerkowych. Ta niezwykle dokuczliwa choroba jest jednym z najczęstszych schorzeń układu moczowego. Każda osoba ma 5-10% szans na rozwój tej dolegliwości. Zastanawiające jest, co sprawia, że u niektórych osób pojawiają się kamienie nerkowe oraz czy są jakiekolwiek skuteczne metody zapobiegania ich powstawaniu?

Oksymoronem może brzmieć określenie 'kamienie nerkowe’, ale to nie jest medyczna metafora. Rzeczywiście, w moczu człowieka mogą znajdować się tak znaczne ilości minerałów, że w procesie krystalizacji potrafią one utworzyć twarde agregaty podobne do skał na powierzchni Ziemi. Początkowo tworzą one zaledwie drobinki piasku, które gromadzą się w coraz większe skupiska, a w ekstremalnych przypadkach mogą osiągać nawet kilka centymetrów średnicy. Największy kamień nerkowy zanotowany na świecie miał aż 13 cm w najszerszym punkcie!

Tworzenie się drobinek piasku i kamieni w nerkach na ogół jest dla nas niezauważalne. Zazwyczaj dowiadujemy się o nich po badaniu USG, które wykonuje się z określonego powodu. Gdy utworzony z minerałów agregat zaczyna przemieszczać się w organie lub opuszcza go, kierując się do dróg moczowych, zaczynamy odczuwać pierwsze objawy. Najbardziej wyraźnym jest intensywny i ostry ból, lokalizowany na boku pleców, który może promieniować do brzucha lub pachwiny, a jego nasilenie często zmienia się falami.

Kamienie nerkowe mogą wiązać się również z innymi objawami, takimi jak zmiana wyglądu moczu. Podejrzenia powinien budzić mętny mocz o nieprzyjemnym zapachu, oraz zabarwiony na różowo, czerwono lub brązowo. U pacjentów często występują również silne nudności i wymioty, zwiększona potrzeba korzystania z toalety, a czasami gorączka i dreszcze.

Diagnoza stawiana jest zwykle na podstawie subiektywnych objawów oraz podwyższonego poziomu kwasu moczowego lub wapnia we krwi, a także na podstawie analizy dobowego zbioru moczu. Ważnym narzędziem w diagnostyce są metody obrazowania, takie jak USG czy tomografia komputerowa (CT). Najbardziej bezspornym dowodem jest natomiast wydalony kamień nerkowy, który zwykle poddaje się analizie laboratoryjnej w celu określenia jego składu.