Wpływ leków na funkcje seksualne – zrozumieć, które preparaty obniżają poziom libido

Potrzeba i pragnienie seksu, czyli libido, może być obniżone przez różne czynniki, w tym przez pewne leki. Szczególnie starsze generacje farmaceutyków mają tendencję do wpływania negatywnie na funkcje seksualne. Medykamenty stosowane w leczeniu depresji, kontroli ciśnienia krwi oraz obniżania cholesterolu są najbardziej znane z ich potencjalnego wpływu na zmniejszenie zainteresowania seksem.

Zrozumienie libido jest kluczowe dla pełnego zrozumienia tego zjawiska. Termin „libido” został pierwotnie wprowadzony przez Zygmunta Freuda, który interpretował go jako typ energii lub popędu. Współcześnie libido definiuje się jako zainteresowanie, pragnienie i zaangażowanie w działalność seksualną. Wysokość libido jest rezultatem interakcji biologicznych, psychicznych i społecznych czynników. Na poziomie biologicznym, popęd seksualny jest powiązany z działaniem hormonów płciowych i neuroprzekaźników. Mężczyźni generalnie mają większe libido niż kobiety, ze szczytowym popędem seksualnym u mężczyzn występującym do 35 roku życia, co jest mocno zależne od poziomu testosteronu.

U kobiet, natomiast, najwyższy poziom libido obserwuje się około 30 roku życia i utrzymuje się na wysokim poziomie nawet do 45 roku życia, a następnie maleje wraz z menopauzą. Jednakże, stosowanie hormonalnej terapii zastępczej może pomóc w utrzymaniu satysfakcjonującego poziomu libido przez dłuższy czas.

Medycyna wykazuje, że niektóre leki mogą zmniejszać libido. Wśród nich znajdują się preparaty stosowane w chorobach układu krążenia, medykamenty psychotropowe, leki obniżające poziom cholesterolu we krwi oraz hormony. Ważne jest jednak pamiętanie, że tylko niektóre z tych preparatów wpływają na sprawność seksualną, a ich potencjalny negatywny wpływ jest zazwyczaj wynikiem niepożądanych efektów ubocznych.

Najbardziej aktywne seksualnie są osoby poniżej 60 roku życia. W tej grupie wiekowej coraz więcej osób rozpoczyna przewlekłe leczenie farmakologiczne, najczęściej z powodu chorób układu krążenia, takich jak choroba wieńcowa i nadciśnienie tętnicze. Leki stosowane do leczenia tych schorzeń mogą prowadzić do dysfunkcji seksualnych. Nieselektywne beta-blokery, diuretyki i blokery kanałów wapniowych mogą powodować problemy ze wzwodem u mężczyzn przyjmujących te preparaty. Z drugiej strony, inhibitory ACE nie mają tego niekorzystnego efektu. U kobiet, wpływ tych leków na funkcje seksualne jest mniej oczywisty, ale nadal mogą one prowadzić do zaburzeń lubrykacji czy obniżenia libido. Ponadto, spironolakton – lek stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego lub niewydolności serca – może również negatywnie wpływać na libido zarówno u kobiet, jak i mężczyzn.