Analiza cholesterolu LDL – normy, jak kontrolować poziom złego cholesterolu przez dietę
Examinacja poziomu cholesterolu LDL jest częścią kompleksowego badania profilu lipidowego, które obejmuje również analizę cholesterolu całkowitego i frakcji HDL. LDL, zwany potocznie „złym cholesterolem”, ma kluczowe znaczenie w procesie tworzenia blaszek miażdżycowych. Interpretacja wyników badania cholesterolu LDL ma istotne znaczenie w ocenie globalnego ryzyka wystąpienia miażdżycy i chorób układu krążenia. Kontrolowanie wysokiego poziomu cholesterolu jest niezbędne i jednym z najskuteczniejszych narzędzi jest odpowiednia dieta.
Zły cholesterol, inaczej LDL, to specyficzna część cholesterolu całkowitego, którą możemy zidentyfikować w próbce krwi pacjenta. Substancję tę tworzą lipoproteiny o niskiej gęstości, mające na celu transport cholesterolu i witaminy E. Obecność tych substancji w organizmie utrzymuje się średnio od 2 do 5 dni, po czym są one absorbowane przez wątrobę i receptory umiejscowione w ścianach naczyń krwionośnych. W tym miejscu dochodzi do uwolnienia cholesterolu, który staje się materiałem budulcowym dla niebezpiecznych blaszek miażdżycowych.
Stąd właśnie monitoring cholesterolu LDL w surowicy krwi jest kluczowym elementem w profilaktyce utrzymania zdrowia, jak również ważnym punktem odniesienia dla terapeutów. Wynik testu na cholesterol LDL jest jednym z wielu wskaźników służących do oceny indywidualnego ryzyka wystąpienia miażdżycy i chorób układu krążenia.
Cholesterol HDL, w odróżnieniu od LDL, jest znany jako dobry cholesterol. HDL ma zdolność usuwania lipidów z naczyń krwionośnych, co skutecznie przyczynia się do przeciwdziałania rozwoju miażdżycy. Optymalny stan zdrowia to wysoki poziom cholesterolu HDL i niski LDL. Niska wartość dobrego cholesterolu wiąże się z większym ryzykiem wystąpienia chorób serca i układu krążenia.
Badanie profilu lipidowego, które obejmuje LDL odpowiedzialny za tworzenie blaszek miażdżycowych, wykonuje się równocześnie z badaniem poziomu cholesterolu całkowitego. Ten typ badania, zwany lipidogramem, pozwala na ocenę profilu lipidowego pacjenta.
W przypadku wystąpienia czynników ryzyka chorób układu krążenia lub współistnienia takich schorzeń jak cukrzyca, choroba wieńcowa, choroby naczyń mózgowych, zaburzenia przepływu w naczyniach obwodowych, nadczynność lub niedoczynność tarczycy, należy sprawdzić poziom złego cholesterolu. Mimo że wysoki poziom cholesterolu nie ma bezpośrednich objawów, lekarz podstawowej opieki zdrowotnej może podejrzewać zbyt wysoki poziom LDL na podstawie nawyków pacjenta (np. dieta, palenie papierosów) lub zaobserwowanej nadwagi.
Zasady profilaktyki zdrowotnej zalecają przeprowadzenie lipidogramu co najmniej raz na 5 lat dla każdego zdrowego człowieka. Dlatego badanie cholesterolu jest ważnym elementem utrzymania dobrego stanu zdrowia.