Rzeżucha – znana dekoracja wielkanocna o nieocenionych walorach zdrowotnych i prostocie uprawy

Choć często traktowana jedynie jako urocza ozdoba wielkanocna, rzeżucha, zwana również pieprzycą siewną, ma do zaoferowania znacznie więcej. Ta niewielka roślina, nie tylko jest łatwa do hodowania, ale także posiada wiele cennych dla zdrowia właściwości. W tym artykule poznajemy jej historię, wartości odżywcze oraz podstawy uprawy.

Pieprzyca siewna (Lepidium sativum), zwana potocznie rzeżuchą, to gatunek rośliny z rodziny kapustowatych. Znajduje swoje zastosowanie w kuchniach na całym globie. Choć określenie „rzeżucha” obejmuje również inne gatunki jak rzeżucha łąkowa czy akwariowa, to właśnie pieprzyca siewna jest najbardziej popularna i poszukiwana. Pochodzenie tej rośliny można prawdopodobnie przypisać do południowo-zachodniej Azji lub północnej Afryki, a jej obecność datuje się już od czasów Imperium Rzymskiego. Teraz, stanowi ona istotny element tradycji wielkanocnej, pełniąc rolę jednej z głównych dekoracji stołu.

Uprawa rzeżuchy nie jest skomplikowana. Proces ten polega na rozłożeniu nasion na wilgotnym podłożu, takim jak lignina lub gaza, i regularnym zraszaniu ich wodą. Po około tygodniu, nasiona zamieniają się w pachnące kiełki o intensywnym, pieprzowym smaku. Te intensywnie zielone listki nie tylko dodają uroku świątecznemu stołowi, ale mogą także stanowić interesujący dodatek do codziennej diety, dostarczając wiele cennych składników odżywczych.

Kiełki rzeżuchy to prawdziwe bogactwo dla zdrowia człowieka. Zawierają one mnóstwo witamin (A, B1, B2, B3, B6 i B9, C, E i K), antyoksydanty, tłuszcze, białka, węglowodany, błonnik i cukry. Są również źródłem wielu minerałów: cynku, jodu, magnezu, potasu, siarki, sodu, wapnia i żelaza. Regularne konsumowanie rzeżuchy korzystnie wpływa na stan kości i zębów (dzięki obecności wapnia), jest pomocne przy niedoczynności tarczycy (ze względu na zawartość jodu), a także poprawia kondycję skóry (dzięki siarce).

Chociaż kiełki wielu roślin, takich jak brokuły, słonecznik, rzodkiewka, soja czy fasola są wartościowym źródłem witamin i minerałów, to kiełki rzeżuchy szczególnie zasługują na uwagę. Aby je wyhodować, wystarczy wysiać nasiona na wilgotnym materiale i regularnie podlewać, unikając nadmiernego przemoczenia. Po około tygodniu nasiona zamienią się w pachnące, zdrowe kiełki o długości kilku centymetrów. Można je następnie ściąć nożyczkami, a zebrane listki przechowywać w lodówce maksymalnie dobę, aby zachowały swoje wartości odżywcze.

Rzeżucha nie jest rośliną wymagającą – wyrośnie nawet przy temperaturze kilka stopni powyżej zera. Jednak dla jej szybkiego wzrostu optymalna temperatura wynosi 20-22 stopnie. Dlatego najlepiej jest umieścić ją w ciepłym, słonecznym miejscu. Nie zapominajmy jednak, że w lecie rzeżucha powinna być schroniona przed bezpośrednim słońcem. Kiełki rzeżuchy możemy również wysiewać w specjalnym naczyniu – kiełkowniku, który pozwala na odprowadzenie nadmiaru wody. A pamiętajmy, że rzeżucha pięknie wyrośnie również w ogrodzie.